Χαράλαμπος Γεωργίτσης ή Κουμουνδούρος

Ο Χαράλαμπος Γεωργίτσης ή Κουμουνδούρος γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1915 στο Λεωνίδιο Κυνουρίας-Αρκαδίας. Γονείς του ήταν ο Νικόλαος Γεωργίτσης του Εμμανουήλ και της Αγγελικής που ήταν στο επάγγελμα ταχυδρομικός διανομέας στο Μαρί αλλά και αγρότης  και η Μεταξία Χείλαρη του Ιωάννη Χείλαρη και της Σταματίνας Δημ. Ζώργια που ήταν αγρότισσα. Είχε άλλα έξι αδέρφια εκ των οποίων ήταν πρωτότοκος. Τα αδέρφια του ήταν ο Ιωάννης Γεωργίτσης που ήταν αγρότης, η Αγγελική Γεωργίτση που ασχολιόταν με οικιακά, ο Μιχαήλ Γεωργίτσης που αποστρατεύτηκε ως υποστράτηγος, ο Εμμανουήλ Γεωργίτσης που αποστρατεύτηκε σαν υποστράτηγος, ο Ευάγγελος Γεωργίτσης που ήταν εφέτης και ο Τριήραρχος Γεωργίτσης που αποστρατεύτηκε και αυτός σαν υποστράτηγος.
Σπούδασε ιατρική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1939 πήρε το πτυχίο με βαθμό άριστα!
Αμέσως μετά υπηρέτησε τη θητεία του στον Ελληνικό Στρατό και ο πόλεμος του 1940 τον βρήκε ως στρατιώτη υγειονομικού στο στρατιωτικό νοσοκομείο Ναυπλίου. Κατά το εμφύλιο πόλεμο κατατάσσεται στο υγειονομικό ως ανθυπίατρος και πολέμησε στο Γράμμο και στο Βίτσι. 
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1942 και ώρα 4μμ παντρεύτηκε με θρησκευτικό γάμο που τελέστηκε από τον παπά Αντώνιο Σακελαρίου, τη Μεταξία Χείλαρη του Κωνσταντίνου και της Αγνής που ήταν γεννημένη στην Αμερική το 1920. Περισσότερες πληροφορίες για την οικογένεια της Μεταξίας Χείλαρη βρίσκονται στην ανάρτηση περί του βίου του Κωνσταντίνου Χείλαρη ή Μπρούκλη. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά, τον Νικόλαο Γεωργίτση που σπούδασε φαρμακευτική, την Αγνή Γεωργίτση και τον Κωνσταντίνο Γεωργίτση-Κουμουνδούρο που σπούδασε και αυτός φαρμακευτική.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1944 γράφτηκε μέλος στον ιατρικό σύλλογο Πειραιώς και μετά τον πόλεμο ίδρυσε και διεύθυνε τον υγειονομικό σταθμό του Λεωνιδίου έως ότου πέθανε. Διατηρούσε και ιατρείο στο σπίτι του (αρχικά στο γαλάζιο σπίτι που του παραχωρούσε ο Μπρούκλης κοντά στον Άϊ Γιάννη και αργότερα στο πατρικό του Μπρούκλη στην Αγία Κυριακή που πήρε σαν προίκα από τη γυναίκα του Μεταξία Κ. Χείλαρη).
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1969 (την ημέρα των γενεθλίων του και της ονομαστικής του εορτής) και όταν ήταν 54 ετών πέθανε από καρκίνο του πυλωρού στην Αθήνα. Στις 19:30 ώρα, το βράδυ της Κυριακής των Αποκριών η σορός του έφθασε στο Λεωνίδιο. Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε την επόμενη ημέρα στον Ιερό Ναό Αγίας Κυριακής  όπου παρέστη ολόκληρος ο κλήρος και ο λαός της πόλεως και των χωριών.
Επικήδειος στον Ναό εκφωνήθηκε από το Δήμαρχο Στυλιανό Μερικάκη. Μετά τον επικήδειο  του Δημάρχου Μερικάκη η σορός του μεταφέρθηκε από μια ατελείωτη και θλιβερή πομπή και εν μέσω καταρρακτώδους βροχής από την κεντρική οδό της πόλεως στο Α' νεκροταφείο των Αγίων Πάντων. Εκεί τον αποχαιρέτησε με επικήδειο λόγο ο ιατρός Αναστάσιος Φραγκόπουλος.
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1969 και ώρα 4 μ.μ μετά από πρόσκληση του Δημάρχου Στυλιανού Μερικάκη το δημοτικό συμβούλιο του Λεωνιδίου συνεδρίασε εκτάκτως και ανακοίνωσε το παρακάτω ψήφισμα:
1. Να διατεθεί δωρεάν τάφος τιμής ένεκεν
2. Ο δήμαρχος να καταθέσει στεφάνι και να εκφωνήσει επικήδειο
3. Να αναρτηθεί μεσίστια η σημαία στις δημόσιες υπηρεσίες
4. Να γίνει πένθιμος κωδωνοκρουσία όλων των Ναών της πόλεως στις 9:00 π.μ για 15 λεπτά εις ένδειξη πάνδημου πένθους.
5.  Να παρακολουθήσει σύσσωμο  το Δ.Σ. την εκφορά του
6. Να δοθεί το παρόν ψήφισμα στην οικογένεια του και να δημοσιευτεί σε όλες τις τοπικές εφημερίδες

3 σχόλια :

  1. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΥΜΙΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΛ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ. ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΙΚΡΟΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΙΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τελευταία ενημέρωση: 20-08-2017

Καιροσ